Bir akşamdan geriye kalan

Hava zifiri karanlık gözgözü görmüyor
Yollar ıslak ve çamurlu dışarda bir ben
bir de sokak köpekleri var
Yürüyorum belirsiz nereye gideceğimi bilmeden,
Rüzgarda savrulan yaprak misali..
Bir ışık görüyorum,loş bir ışık
Bakınca insanı bir hoş eden umut veren bir ışık
korkuyorum…
İçimdeki korku biran olsun hafifledi
Koşmaya başladım nefes nefese kaldım
Seni gördüm o anda elinde bir lambayla
İçimdeki korku yine başladı,titredi ayaklarım,dilim tutuldu
Ne yapacağımı bilemedim sadece;loş ışıkta bir tarafı aydınlık bir tarafı karanlık yüzüne korku ve umutla baktım.
konuşmuyordum,
Sen de konuşmuyordun gözlerimizle korkumuzu heyecanımızı anlatıyorduk birbirimize.
Sonra birden yürüdün hiçbirşey söylemeden
Bende arkandan gelmeye başladım.
Bu zifiri karanlıktaki tek ışığımdın
Takip ettim seni konuşmuyordun benimle
Saçların altın sarısı,gözlerin deniz mavisiydi
Işığa bakan gözlerim büyülenmişti artık
Çekiverdi güzelliğin hemen beni hem sana hemde ışığa doğru yürümeye devam ettim.
Konuştun dayanamadın uzak diyarlardan geldiğini
Beni almak için burada olduğunu söyledin
Sonra birden durduk bıraktın lambayı elinden
Sarıldın bana ve ağladın,haykırdın içindekileri
Anlayamıyordum duyamıyordum seni sadece hissediyordum acını sonra birden ben de ağladım..
O loş ışıkta sadece yüzümüzü seçebiliyorduk
Çamurlu ellerimle önce dokunmaya utandım sana
İpek saçlarına, pamuk gibi yanaklarına kıyamadım
'Dokun' dedin sonra 'Seninim' dedin 'Ben yıllardır seni bekliyorum' dedin bana haykırarak.
Göz yaşlarıyla dokunduk birbirimize ağlaştık loş ışıkta
Ve hafif hafif yağan yağmurda
Aşkı öğrettik aşkı yeniden yazdık
'Aşk biziz,aşk bizimdir dedik…….