Hayat bize mutlu olma şansı
vermedi
Biz kendimizden başka
Herkesin üzüntüsünü
Üzüntümüz,
Acısını acımız yaptık.
Çünkü dünya'nın öbür ucunda,
Hiç tanımadığımız bir insanın
Gözyaşı bile içimizi parçaladı….
Kedilere ağladık
Kuşların yasını tuttuk.
Yüreğimizin yufkalığı
Kimi zaman hayat karşısında
Bizi zayıf yaptı.
Aslında ne güzel şeydir
İnsanın insana yanması
Sevgili…
Ne güzeldir bilmediğin birinin
derdine üzülmek ve çare aramak.
Ben bütün hayatımda hep
Üzüldüm, hep yandım..
Yaşamak ne güzeldir be sevgili
Sevinerek, severek, sevilerek,
Düşünerek…
ve o vazgeçilmez sancılarını
Duyarak hayatın
Yılmaz güney
Gerçekten çok güzel bir şiir teşekkürler
evet teşekkürler yorumun içim.hayatında pek mutlu olmayan fakat azimli duruşunu hiç bozmayan Yılmaz Güney’in tüm inasanlar için duyduğu güzel duyguların şirrlermiş duygularıdır bunlar.karşıtlıklardan bile duygu yoğunluğunu çıkarabilmiştir yılmaz güney.birbirinine düşman olan kedi ve kuşu bile aynı merhamet ve bundan nefret etmesine rağmen bu duyguyu hissetmek ve söylemek bir insan için çok büyük bir ilerleme olması gerekir herşeye rağmen en güzel tarafı şu şiirin “Yaşamak ne güzeldir be sevgiliSevinerek, severek, sevilerek,Düşünerek…ve o vazgeçilmez sancılarınıDuyarak hayatın”