Cihanı hiçe satmakdur adı ‘ışk
Döküp varlığı gitmekdür adı ‘ışk
Elinde sükkeri ayruga sunup
Aguyı kendü yutmakdur adı ‘ışk
Bela yagmur gibi gökden yagarsa
Başını ana dutmakdur adı ‘ışk
Bu ‘alem sanki oddan bir denizdür
Ana kendüyi atmakdur adı ‘ışk
Var Eşrefoğlı Rûmî bil hakikat
Vücudı fani itmekdür adı ‘ışk
………GÜNÜMÜZ TÜRKÇESİ……….
Dünyayı hiçe satmaktır adı aşk
Bütün varığı döküp gitmektir adı aşk,
Elindeki şekeri başkasına sunup
Zehiri kendi yutmaktır adı aşk
Bela gökten yağmur gibi yağsa
Başını altına tutmaktır adı aşk
Bu dünya sanki ateşten bir denizdir
Ona kendini atmaktır adı aşk
Ey Eşrefoğlu Rumi gerçek olarak şunu bil ki
Var olan herşeyi yok etmektir adı aşk
galiba hepimizin arasıra yakalndığı hastalığa yakalanmışsın bazen ruhumuz hastalanır küzeriz herşeye ,herşeyde bir kırgınlık en zayıf şeyde bile üzerimize çevrilmiş kılıçları hissederiz,ve herkese uzak kalırız bu zamanlarda.sen de galiba mutsuzluğu ve özlemin kıskacında yazdın bunları aslında acı,mutsuzluk ,özlem insanı olgunlaştırır içimizdeki gerçek “ben”i bulmamızı sağlar.ünlü yazar Elsa aldığı GONCOURT ödülünden sonra şunları söylemişti”yazar değilim ben,sadece mutsuzluğunu yazan mutsuz bir kadınım ben.”sanırım bu birçok kişi için geçerli.öyle değil mi sence de?
bu şiirinde mutluluk havası yok .belli ki bir şeye kırgınlık zamanında yazılmış bu şiir.ben genel açıdan demiştim ;bizler acı zamanlarımızda ,özlem zamanlarımızda yaşarız bu duyguları ve kağıt kaleme sarılırız en istekli şekilde.umarım mutluluk kokan yazılarını da görürüm.teşekkürler:)